Το χιμαιρικό ποίημα Θέτις και Αηδών είναι το τρίτο βιβλίο της Φοίβης Γιαννίση πάνω στις αρχαιοελληνικές ζωικές ποιητικές ταυτότητες, μετά το Τέττιξ (τζιτζίκι, 2012) και την Χίμαιρα (αίγα, 2019). Από τον κόσμο της θάλασσας έρχεται τώρα η Θέτις (σουπιά) και από τον κόσμο του ουρανού η Αηδών (αηδόνι). Μαζί τους ξεπηδά η Χελιδών, το χελιδόνι, καθώς και άλλα μυθικά και υπαρκτά πρόσωπα.
Το Θέτις και Αηδών πραγματεύεται την μητρότητα και τις πολυπλοκότητες και τις αντιφάσεις της ζωής κατά τη γέννηση και το μεγάλωμα των παιδιών, ενώ οι μύθοι αναφοράς περιέχουν έρωτα, αγάπη, αποχωρισμό αλλά και εξουσιαστική βία, βιασμό και φόνο. Στη ροή των σελίδων η ποίηση αναπτύσσεται οπτικά με εικονικές ενθυμήσεις, παίγνια κυριολεξίας και μεταφοράς, σημειώσεις και στίχους, σε ένα μεικτό είδος όπου το δραματικό εναλλάσσεται με το αστείο, ενώ η γλώσσα γλιστρά συνειρμικά από το τραγούδι στο πεζό, και από το προσωπικό στην φιλολογική ερμηνεία.
Κριτικές παρουσιάσεις
https://www.periou.gr/κοσμάς-κοψάρης-φοίβη-γιαννίση-θέτις-κ/
https://www.kathimerini.gr/culture/books/561759628/san-anoichto-vivlio-ochi-san-anoichto-tetradio/