(σέ συνεργασία μέ τούς Ἀριστείδη Ἀντονά, Ζήση Κοτιώνη). 

Ένα χτένι αποτελούμενο από γέφυρες και κενά μεταξύ τους στεγάζει σε μία ενιαία αίθουσα το φυσικό βραχώδες έδαφος πάνω στον οποίο βουστροφηδόν ελίσσεται ο διάδρομος επίσκεψης και έκθεσης. ΟΙ γέφυρες φυτεύονται στην πάνω επιφάνειά τους έτσι ώστε να μπορούν να γίνουν ένα δεύτερο νέο έδαφος. Επιδιώχθηκε η ανάδειξη με αυτόν τον τρόπο της αττικής γης θραύσματα της οποίας φυλάσσει το μουσείο υπό μορφή έργων

.